Merhaba,
LÜTFEN, bu sefer size lütfen diyerek başlamak istedim. İnsan olmanın gereksinimlerini düşünmenizi ve en önemlisi sadece kendinize ayırmanızı istediğim bir altmış saniye var. Düşünmenin ötesinde düşüncesizce sadece kalbinizin atışları ve ruhunuzun bedeninize olan bağlılığıyla birlikte olmanızı istediğim bu altmış saniye sadece sizin olacak ve belki hiç hissetmediğiniz belki de size huzur ve mutluluk veren unuttuğunuz her ne varsa size bir hediye gibi geri dönecek altmış saniye sonrasın ya siz olmayı seveceksiniz ya da hayatınızı düzenleme gereksinimi duyacaksınız.
İşte altmış saniyenin öncesi; nasıl düşüncesizce oturabilirsiniz ki? Hiçbir şeyin gözünüzün önüne gelmeme ihtimali ne kadar? Ya sessizliğin içinde kaybolma korkunuz… Düşünmek istediklerinizi düşünme arzusu sizi hiç bırakmayacak gibi bir de farkında olmadan takıntılarınızla savaşacaksınız.
Şimdi ise bu tüm düşünce gruplarından ayrılıp o size hediye edilmiş, sizi siz yapabilecek olan altmış saniyenin içi bu durum çok keyifli olsa da insanın kendisiyle ve kalbinin sesini ruhuna dinletme anı tüm duyguların üzerinde ve ilahi gücü emin olun ki çok fazla olacak…
Yüzleşin! Bedeninizin yaşadıklarını ruhunuza hissettirin ruhunuz size kendi yaşadıklarını hissettirecek sarılacaksınız birbirinize. Ruhunuzun mu? Bedeninizin mi? Güçlü olduğunu orada göreceksiniz.
Tekrar lütfen kimseyi değil sadece kendinizi yaşayın ancak bu şekilde
İçimizdeki Ateşin Hainliğini Söndürebiliriz!
