Sevgili okurlarım, bu korkuları saymakla bitiremem, çünkü kızlarımızda koruması gereken bir yapı vardır.
Adı kızlık zarıdır. Bununla da kalmaz, 4-5 yaşlarından başlayarak, namus kavramı da, üzerlerine karabasandır. Kız daha küçükken eteğini açmayacak, bacaklarını göstermeyecek, yani örtecek, oturup kalkması dikkat edecek, bisiklete binmeyecek ve de düşmeyecek, ağır yük kaldırmayacak, kendine özel mahrem yerlerine asla dokunmayacak, şiddetle öksürmeyecek, erkeklerin yanında derin derin nefes almayacak (gebe kalınırmış) telefonda konuşurken ya da rüyalarında bile, kendini bırakmayacak ve her şeyine dikkat edecek. Bu korkular sürer gider.
Ardından asıl korkular gelir. İlk gece kan çarşafta gölete dönecek, acıdan sanki tavan üzerine düşecek, birine göre acıdan çarşafları yırtacak, birilerine göre kan tavana sıçrayacak gibi, akıl almaz olumsuz telkinler altında kalan kız ne yapsın? Bu tür tanımlamalardan herkes korkar, aynı korkuları erkeklere aşılasan, onlarda da ereksiyon olmaz.
Kısaca bu saydıklarımız akılcı mantıksal bilimsel olsaydı biz, 18 yıldır yazıp çizdiğimiz bu vajinismus olayları ülkemizde çok görülmez çiftlerin ve de ailelerinin başlarına da çorak örülmezdi.
Çareyi bulduk, belayı saldık, bu sorundan kurtulmanın şifresini de eşlerinin eline verdik. Öylece binlerce aileyi kurtardık. Ne var ki, kızların ve ailelerin başına çorak örülüyor. Bunun adı iftira!.. Her kafadan bir ses çıkıyor, 18 yıldır binlerce aileyi, bu beladan kurtardık tümünü çocuk sahibi yaptık. Ama iftiracıların bir başka belası var, aşağılık kompleskleri, bari gelsinler de onu da tedavi edelim. Masum aile ve kızların yollarına iftira katranı dökmeleri son verelim.
